عسل ما آرتین

از زمستان به فکر اتاق و محل مخصوص تو بودم. ببخش که اتاقای خونه مون محدوده و نمیشه یه اتاق به نامت بزنیم. تا روزی که خدا بخواد و خونه مون بزرگ بشه و طرح اتاق خوشگلت رو با افتخار اینجا برات ثبت کنم . حالا کنار خودم جای  رشد و بالیدنت خواهد بود. امیدوارم به یمن حضورت پر از نور و برکت بشه. از ما بپذیر عزیزم. چقدر خوبه که هستی بهوونه ی قشنگ ما برای زندگی! آرینایی از وسایلت عکس و فیلم گرفته و نمیدونی با چه عشقی لباسهات رو تو دراور جدیدی که تو اتاقش برات جا دادیم چیده. بی صبرانه منتظر دیدار توئه. ...

دیدار دوباره ی من و تو در سی هفتگی عمر جنینی عزیزت رخ داد پسر مهرآفرینم! خواهری هم اومده بود که ببینتت ولی دکتر اجازه نداد وارد اتاق بشه و طفلی حسابی دمق شد. خیلی دلم میخواست تصویری متحرک از گشت و گذار سونویی درونم از تو در این روز داشته باشم اما نشد. ولی اونی که به چشمای خودم درست دیدم چشمهای نازنینت بود که رو به سوی نور گشوده بود. مهر اهورایی ت همیشه تابان باد گوشه ی دلم!